Oxy Moron

Aan de hand van de hedendaagse cyborg (A Cyborg Manifesto, Donna Haraway) als een metaforisch verhaal, verkent Oxy Moron verschillende noties van het menselijk / humanoïde / bovenmenselijk bestaan in een tijdperk van snelle technologische vooruitgang en bedrijfskapitalisme.

Malika Fankha - Oxy Moron 16:9

De vervagende grenzen tussen natuur en technologie brengen de belofte met zich mee van een utopische post-gender toekomst die verder gaat dan destructieve dualismen en dichotomieën zoals vrouwelijk / mannelijk, echt / nep, geheel / gedeeltelijk etc. wat ruimte laat voor multipliciteit, tegenstrijdigheid, anderszijn en een queer perspectief op identiteitspolitiek. Aan de andere kant worden we gemakkelijk verleid door het verleidelijke aura van technologische mogelijkheden om onszelf tot in de perfectie te optimaliseren - een scenario dat aanleiding zal geven tot nieuwe hiërarchieën en sociale ongelijkheden.

Oxy Moron
gaat naadloos over van fictie naar feit en is een constante transformatie van meerdere identiteiten waarbij verhalen van sciencefiction, online cultuur en kapitalistisch consumentisme worden toegepast om een nieuwe logica van sociaal-kritische satire en live-entertainment te creëren. Hoewel opgevat als een "geparodieerde toekomstige mythe" is het een serieuze uitnodiging om het abjecte, het vernederde, het groteske en het gemarginaliseerde te omarmen in plaats van te verwerpen.

Van: Malika Fankha — Met steun van: workspacebrussels

Kunstenaar

Residenties

07.05.2018 - 29.05.2018
Kaaitheater