The traumatised body: a practice of listening, processing and remembrance

Wanneer dansers uit het globale zuiden zich bewegen binnen Europese instituten, zijn zij geen neutrale lichamen die performen op neutrale podia. Velen van hen zijn verbannen, ontwricht, gespleten, ontworteld. Velen van hen zoeken vormen van verzet, aanklacht, verwerking, samenhang, terwijl ze helen van de kwetsuren die ze meedragen en van het onrecht waarvan ze onderwerp of getuige zijn. Als ze niet toegeven aan dezelfde dynamiek die deze omstandigheden juist veroorzaakt, dan kunnen ze met hun werk ruimte creëren voor solidariteit, toevlucht en transformatie.

Het collectief Dancing at the Crossroads (As We Walk) wil aan dit soort werk een ode brengen, en aan de mensen die het uitvoeren. De kunstenaars van het collectief creëren een moment van samenzijn zonder discussie of argumenten, een moment dat helend en integrerend is voor zowel de gasten als de kunstenaars zelf, om met elkaar te spreken en naar elkaar te luisteren, en om herdenking in de praktijk te brengen.

Iedereen is welkom, maar er wordt voorrang gegeven aan kunstenaars en cultuurwerkers van de diaspora.