Business Happiness

Coproductie 2020

We praten, en in feite wordt er ook over ons gepraat. Het zijn de tijden die spreken; de ideologie ervan doordringt onze woorden en beïnvloedt ons leven. We geloven dat we handelen en dat er naar ons gehandeld wordt. Door op een impressionistische manier woorden uit de arbeidswereld en haar organisatie samen te brengen, creëert Ariane Loze een show waarvan de vreemdheid verrast.

Ariane Loze Mainstream4

De eerste zinnen zouden ons kunnen doen denken aan flarden uit gesprekken die tijdens een cocktailparty worden gevoerd, we herkennen het hedendaagse alles-ondernemerschap vermengd met een ideologie van ideal management. Achter deze dialogen gaat een reflectie schuil over werk, de beperkingen ervan en de ruimte van vrijheid die iedereen zoekt binnen het kader dat hij creëert of ondergaat. En hoe zit het met de mensen die werken? Praten ze over werk of activiteit, passie of flexibele uren?


Ariane Loze observeert met een nauwkeurig en diepgaand welwillend oog de wereld waarin we leven en brengt daarover verslag uit via haar stem, haar gebaren, haar lichaam, door zichzelf te laten kruisen door de woorden van iedereen.

Als gast op de set van een film in wording ontdekt de toeschouwer verschillende personages die tot leven komen op het podium, en bevindt zich tegelijkertijd in een filmstudio. Ariane Loze, die afwisselend de verschillende aanwezige personages speelt, neemt de toeschouwer mee in een gefragmenteerde tijd, als de rushes van een film.

Het stuk, Business Happiness, getuigt ook van onze relatie met de tijd. Hoeveel tijd besteden we aan het werk? Hoe zien we de tijd die overblijft als een werkdag voorbij is?

IMG 3372

In de jaren zeventig van de vorige eeuw kondigde Ivan Illich, een denker van de politieke ecologie, op een precieze en indrukwekkende manier de gemoedstoestand aan van de maatschappij waarin we nu leven: "De uitwisselingswaarde van de tijd neemt de eerste plaats in, zoals de taal laat zien. We hebben het over tijd die wordt besteed, gespaard, geïnvesteerd, verspild, goed gebruikt. De maatschappij hangt aan elke persoon een prijskaartje dat zijn of haar waarde per uur aangeeft. Hoe sneller we gaan, hoe groter het prijsverschil wordt. Er is een omgekeerde correlatie tussen gelijkheid van kansen en snelheid." Ivan Illich, Energy & Equity, Ed. Seuil, 1975.

Zijn we in staat om op volle snelheid te leven en op dezelfde manier sensaties te voelen? Hoe evolueert ons zelfbewustzijn in het licht van deze ambitie om ons leven volledig onder controle te houden, terwijl het toeval en de grillen van het leven vaak hetgeen zijn wat het leven pit geeft?

Creation & performance: Ariane Loze - Light: Enzo Addi - Text: Ariane Loze & Nina Léger- Dramaturgy: Florian Gaité

Kunstenaar