De aangegrepenen

Sinds 2019 bijt Mira Bryssinck zich vast in een onderzoek naar melancholie. Ze schreef een tekst over een wereld die wordt overgenomen door melancholie, waarin de autoriteiten harde maatregelen treffen. Aan de hand van gesprekken over melancholie met personen die verschillende perspectieven bieden op het onderwerp (jonge mensen, mensen in een rusthuis, mensen in een opvangcentrum...) probeert ze het relaas van de melancholie te ontrafelen. Dit onderwerp verbindt ze aan haar onderzoek naar meerstemmigheid. Is meerstemmigheid een antwoord op de vraag naar een inclusiever theaterlandschap?

Mira Bryssinck: "We spreken erg moeilijk over emoties, en meer specifiek over neerslachtigheid, terwijl ze universeel en van alle tijden zijn. Melancholie zien we in dit onderzoek als vorm van universele neerslachtigheid, en als een specifieke plek tussen 'wat was' en 'wat had kunnen zijn'. We verdringen die plek en dat gevoel naar de achterkant van ons geheugen en onze ratio, waardoor ze ons soms op ongewenste momenten overvallen. Steeds meer mensen nemen antidepressiva of vallen ten prooi aan een burn-out. Zou dat anders zijn als we het meer over melancholie zouden hebben en haar een bestaansrecht zouden terug geven?"