The Weave

Het werk schommelt tussen de klassieke dansvoorstelling en de immersieve installatie, waarbij de choreografie als een uitgebreide praktijk wordt beschouwd, vooral in relatie tot textiel en hun vermogen om ruimtelijke organisaties te benadrukken of te camoufleren.

The Weave begint aan de rand van een discours over identiteit, vrouwelijkheid en maatschappij en bevraagt de zichtbaarheid in zowel letterlijke als metaforische zin. Het duikt in verschillende stoffen, materialen, dansen, zinnen, vilten en weven en de filosofische implicaties van de enkelvoudige vezels in relatie tot een grotere structuur, waarbij zowel het maken van stof als het maken van dans ook als een praktijk van politiek en democratie wordt beschouwd. Daarbinnen wordt camouflage een multidimensionaal instrument om te complexeren - het is een maas in de wet die de mogelijkheid biedt om zich tijdelijk te verliezen om een gevoel van individualiteit te behouden.