PoLy-Mirrors

De laatste jaren is Naïma Mazic van het analyseren van wat het betekent om door te gaan, met of tegen een beat en een offbeat, naar het idee van het versnellen en of vertragen van de tijd binnen de tijd. Dit onderzoek begon met haar interesse in Jazzmuziek en haar relatie tot dans. Het resulteerde in het creëren van Polymeters binnen één lichaam. Naïma Mazic begreep hoe belangrijk het is voor dansers om controle te hebben over het ritmische raster en dus niet alleen een volgeling van de muziek te zijn, maar ook om een leider te worden. Dansers moeten afstand nemen van automatiseringen en tendensen, vooral in de richting van de 8-telling, waardoor ze zich kunnen openstellen voor ongewone en overlappende meters en ritmes in de dans. Dit maakte haar vraag: Hoe kan de polsslag en de verantwoordelijkheid voor de polsslag worden gedeeld tussen dansers en muzikanten? Hoe kunnen dansers verschillende tijdmeters in één lichaam vastleggen? Hoe kunnen dansers polyritmisch en polymetrisch werken en hoe kunnen muziek en dans daarbinnen communiceren?

Op workspacebrussels start ze haar nieuwe onderzoek naar PoLy-Mirrors met de componist en muzikanten Vincent Pongracz en de beeldend kunstenaar Lola Drubigny. Samen zullen ze werken aan de muziek en geluiden die door verschillende spiegels worden gecreëerd.